Falan de Mato

Cura, non cambies nunca.

A persoa máis próxima ao pobre, ao artista popular, a todo o que teña que ver cos valores da terra.

Cura loitador e gran amigo.

Os seus ollos teñen cada día máis luz.

Había que dedicarlle un monumento.

Resulta esperanzador atopar un crego que vive a vida como un compromiso permanente.

Persoa de raíces e fidelidade

.

Milita na Igrexa.

Adiante, Campión.

O corazón da montaña bate algueiro de alegría.

Pozo sen fondo de auga viva.

Sen el o meu vivir sería distinto e moito máis tristeiro.

Un veciño máis.

Férvelle, férvelle!

Luz guieira, espiritual e intanxible.

Non sabemos se es un santo
nin se hai santos entre nós
máis ser es bon entre os bos
e nós...

O Mato nunca foi cos tempos, foi por diante. E o tempo, que pon a cada un no seu sitio, poñerá ó Mato por diante....

Mato é o meu amigo. E iso me fai rica.

Mato é como un río da auga limpa.

Un dos caxatos máis garimosos nos que me sostiven.

Grazas a Deus pola vida e o Ministerio de Mato.

Crego sinxelo, verdadeiro e excepcional.

Alma de luz.

Mestre da soidade das terras altas.

Quixote que non quere ser fidalgo.

Exemplar sacerdote e gran persoa.

Sempre disposto e xeneroso.

Xentes como Mato son difíciles de atopar.

Sempre preto de quen o precisa.

Cerca de Deus e dos desfavorecidos.

Verdadeiro cristián.

Home fóra do común.

Discreto revolucionario.

Pastor noso, irmán galego.

Voz profética.

Amosa unha grande riqueza humana e unha liña ascendente ao longo de toda a súa vida.

Egrexia alma galega.

Caudal grandioso, transparente e puro.

Sempre coa mensaxe esperanzada que orientou o cerne da súa valente traxectoria social.

Deus, os homes e o tempo darán a razón da túa admirable vida dedicada ós demais.

Fe relixiosa e galeguista; compromiso activo; promotor cultural e comunicador amigo.

Exerce, predica, practica, milita na coherencia, un valor tan extraño nestes tempos.

Din que Xesús Mato veu para a montaña hai 25 anos, pero para nós é como se estivese connosco toda a vida.

Inxente labor social e cultural.

El atende a todo o mundo, alegre, atento e sen prisa.

Foi un luxo aprender de ti tanta vida, tanta ternura, tanto amor.

Exemplar intención de entrega, tantas veces salvadora.

Xermolo de boa semente, sacerdote para sempre.

Respecto a quen é, foi e será. Respecto ao home e ao cura.

Repartiu humanidade e deu unha gran lección de entrega persoal.

Amigo de todos, vives nas terras de Portomarín e Paradela mentres reinas senlleiro nas terras altas da montaña...

Se o noso país tivese xente coma el, estaría máis preto do seu espertar.

Apareceu na miña vida, puxo luz no meu camiño, e a súa impronta está marcada na miña vida para sempre.

Mato foi e é un gran servidor. Sempre está ó servizo de todos.

Home absolutamente libre.

Grazas Mato por ser algo máis, moito máis, ca un cura.

Bendigo a Deus pola túa contribución á cultura galega no campo da música, folclore, costumes e literatura.

Xesús Mato, o aire novo que chegou a Lalín.

Contigo aprendimos a abrirnos esperanzados ó mundo.

Crego artista, escritor e amante da súa terra.

Férvelle fabas. Era un rapaz colmado de dotes.

Crecente Vega: 'Dereito coma un xungo; rexo coma un caxigo; maduro e seco e bon coma espiga de trigo'.